अडगळीच्या खोलीत कधीतरी खरडलेल्या ओळींचा कागद सापडला. आणि मग एक ओळ दुसऱ्या ओळीसाठी वाट मोकळी करू लागली..
आठवणींचा पसारा, जसा वळीव झिम्माड.
काही क्षण उंबऱ्याशी, काही डोंगर पल्याड.
*
कधी नकळत माझ्या, मैतराची पडे गाठ,
कधी ठेच लागली अन् कधी थोपटली पाठ.
अशा कितीक क्षणांच्या आठवणी त्या खटयाळ,
काही क्षण उंबऱ्याशी, काही डोंगर पल्याड.
*
कधी सुखाचा तो पूर, कधी दुखाची ही लाट,
कधी अंधारली रात, कधी उजळ पहाट.
साथ मैतराची आणावया किनारी अल्याड,
काही क्षण उंबऱ्याशी, काही डोंगर पल्याड.
*
अशा ऋणानुबंधांचा, जपावा तो ठेवा,
आपल्यासारखा आपल्याला ओळखणारा कुणी हवा.
दूर दूर असो तरी, घट्ट मैतराची गाठ,
काही क्षण उंबऱ्याशी, काही डोंगर पल्याड.
**
Recent Comments